برای دریافت سفارش میکروداکت باید بدانید که میکروداکت ها از نظر تعداد کانال ها و ضخامت دیواره کانال ها تقسیم بندی شده و نوع خاصی از آن دارای کاربرد داخل ساختمان می باشد .

برطبق مکان کاربرد این کابل ها ، میکرو داکت های فیبر نوری می توانند شامل کانال و سایزهای متفاوت باشند و در هر رنگی قابل سفارش می باشد. لوله های میکروداکت از ۱ الی ۲۴ کاناله و در اندازه های ۲۵۰-۵۰۰-۱۰۰۰ متری قابل تولید می باشند .

ممکن است به وجود آوردن یک مسیر مستقل برای کابل ‌های فیبر نوری به نظر اقتصادی و عقلانی نباشد ، اما ایجاد امنیت و حفظ سلامت کابل ‌های فیبر نوری می ‌تواند مدیر پروژه را به راحتی متقاعد کند تا از میکروداکت به عنوان مسیر عبوری فیبر‌های نوری استفاده کنند .خرید میکروداکت به عنوان مسیر عبوری کابل در هر پروژه‌ ای نیازمند رعایت نکاتی می باشد که باید هنگام خرید به این نکات توجه کنید .

در هر داکت داخلی معمولاً یک کابل فیبر نوری استاندارد برای برقراری ارتباطات از راه دور قرار خواهد گرفت . با استفاده از میکروداکت های با قطر کوچکتر که مطابق با اندازه کابل های میکرو داکت با قطر کوچک هستند ، سیستم مجرای ارتباطات از راه دور می تواند به بسیاری از مکان های کوچک اما ایمن تقسیم شوند تا کابل های فیبر نوری میکروداکت با قطر کوچک تر در آن ها قرار گیرند .

• انعطاف پذیری در طراحی شبکه
• سرعت ارتقاء شبکه در آینده
• انشعاب آسان
• حداقل هزینه و فضای لازم برای حفاری و نصب داکت
• کاهش سرمایه گذاری اولیه
• سهولت تزریق در شبکه داکت موجود
• برد شوت کابل بالا
• تنوع سایز و ابعاد برای کاربرد های متنوع
• استحکام بالا و مقاومت زیاد در برابر له شدگی و خرد شدن
• تنوع رنگ و چاپ متراژ برای سهولت اجرا

اﻧﻮاع ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﻋﺒﻮر ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮری در داﺧﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎ

ﻣﻨﻈﻮر از ﻣﺴﯿﺮ ﻫﺎی ﻋﺒﻮر ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮری ﻫﻤﺎﻧﺎ اﯾﺠﺎد ﺑﺴﺘﺮی اﯾﻤﻦ در ﻣﻘﺎﺑﻞ بروز آﺳﯿﺐ ﺑﻪ ﻓﯿﺒﺮﻧﻮری ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ دارد و ﺑﺼﻮرت ﮐﻠﯽ ﺑﻪ 3 ﻧﻮع ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد:

١) اﺟﺮاء از ﮐﻒ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن

٢) اﺟﺮاءداﺧﻞ ﺳﻘﻒ و دﯾﻮار

٣) اﺟﺮاء رو ﮐﺎر

اﺟﺮاء از ﮐﻒ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن

در اﯾﻦ روش ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ ﯾﺎ ﮐﺎﻧﺎﻟﻬﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﻓﯿﺒﺮ در زﯾﺮ ﻻﯾﻪ ای از ﺑﺘﻦ و اﺣﯿﺎﻧﺎ ﮐﻒ ﮐﺎذب تعبیه ﮔﺮدد ﮐﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎری ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ اﻧﺪﮐﯽ از ﮐﻒ ﺧﺎﻧﻪ (ﺑﺎ ﺑﺘﻦ رﯾﺰی ﮐﻤﺘﺮی) ﯾﺎ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ (ﺑﺎ ﺑﺘﻦ رﯾﺰی ﺑﯿﺸﺘﺮ) اﺟﺮاء ﮔﺮدد. در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﻋﺒﻮر ﮐﺎﻧﺎل (لوله PVC) در ﻣﺴﯿﺮی ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان رﻓﺖ و آﻣﺪ را دارد ﻃﺮاﺣﯽ
ﻣﯽ ﮔﺮدد ﺗﺎ از ﻓﺸﺎر زﯾﺎد ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﺮدد ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﻮد. ﻇﺮﻓﯿﺖ اﯾﻦ ﮐﺎﻧﺎل ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﻧﻪ ای در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان اﺳﺘﻔﺎده ﺣﺪاﮐﺜﺮ %40 ﻇﺮﻓﯿﺖ آن ﺗﮑﻤﯿﻞ ﮔﺮدد ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﻣﮑﺎن ﻋﺒﻮر ﮐﺎﺑﻠﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﺣﺪاﮐﺜﺮ 25 ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ را دارا ﺑﺎﺷﺪ.
ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ از روی ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺎﺑﻞ ﺗﺎ ﮐﻒ ﮐﺎذب 2ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻗﻄﺮ ﮐﻒ ﮐﺎذب ارﺗﻔﺎع ﮐﻒ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎ روی ﻣﺴﯿﺮ از 9 ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﺸﻮد. (در ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی اﺻﻠﯽ ﺑﺎﯾﺪ 15 ﺗﺎ 20 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ)

نکته 1 : رﻋﺎﯾﺖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد در ﺧﺼﻮص ﻧﻮع ﻣﺴﯿﺮ اﺟﺮاﯾﯽ ( ﮐﺎﻧﺎل ﯾﺎ ﺳﯿﻨﯽ ﮐﺎﺑﻞ ، …) اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.

ﻧﮑﺘه 2 : در ﻣﺤﻠﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﯿﻨﯽ ﮐﺎﺑﻞ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺪارﻧﺪه دارد اﺟﺮاء ﯾﮏ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻧﺮم و ﺻﺎف ﺑﺮ روی ﻓﯿﺒﺮ اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.

نکته 3 : در ﺻﻮرت اﺟﺮاء ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺴﯿﺮﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﺑﺮق، اﻃﻔﺎء ﺣﺮﯾﻖ و …رﻋﺎﯾﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.

اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺖ

ﻫﺮ ﭼﻨﺪ اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺮای ﻓﯿﺒﺮ ﮐﻤﯽ ﻏﯿﺮ اﻗﺘﺼﺎدی اﺳﺖ اﻣﺎ در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺖ ﻫﺎ در ﮐﻒ واﺣﺪ ﻫﺎ ﻣﯿﺰان اﻣﻨﯿﺖ و ﺳﻼﻣﺖ ﻓﯿﺒﺮﻫﺎ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد .

نکات اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺖ در داﺧﻞ واﺣﺪ:

1- ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ دو ﻧﻘﻄﻪ اﺗﺼﺎل ﺑﯿﺸﺘﺮ از 25 ﻣﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ.

2- در ﻣﺴﯿﺮ ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺖ (25متر) ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از دو اﻧﺤﻨﺎ 90 درﺟﻪ ﯾﺎ ﯾﮏ اﻧﺤﻨﺎء 180 وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .

ﮐﻪ در ﺻﻮرت وﺟﻮد، ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﻧﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ Pull Box اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد.
- ﺑﺮای ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﮐﻤﺘﺮ از 5cm ﺣﺪاﻗﻞ ﺷﻌﺎع ﺧﻤﺶ 6 ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻄﺮ داﺧﻠﯽ و ﺑﺮای ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﺑﺎﻻی 5 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﺷﻌﺎع ﺧﻤﺶ 10 ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻄﺮ داﺧﻠﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

4- ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﭘﯿﭻ ﺧﻮردﮔﯽ در ﻣﺴﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﻧﯿﺴﺖ.

5- ﻣﯿﺰان ﻧﯿﺮوی ﮐﺸﺶ ﮐﺎﺑﻞ ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ اﺟﺮاء اﻟﻤﺎﻧﻬﺎ ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺖ.

ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﻮل ﻟﻮﻟﻪ، ﺟﻨﺲ روﮐﺶ، ﺗﻌﺪاد ﺧﻢ ﻫﺎ و … دارد ﻟﺬا ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺒﮑﻪ ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ.

ﮐﻪ ﻧﯿﺮوی ﮐﺸﺶ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز از ﻇﺮﻓﯿﺖ اﺳﻤﯽ ﻓﯿﺒﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮔﺮدد. (ﻧﯿﺮوی ﮐﺸﺶ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از رواﻧﺴﺎزﻫﺎ ﮐﺎﻫﺶ داد)

6- ﻃﺮاﺣﯽ Pull Box ﻣﺴﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ دﯾﺪه ﺷﻮد. (از ﻧﺼﺐ و ﻃﺮاﺣﯽ در ﻣﺤﻠﻬﺎی ﺑﺎ ﻗﻮس ﻣﻼﯾﻢ ﺧﻮدداری ﮔﺮدد)

Pull Box ﻫﺎ دارای اﺑﻌﺎد ﺗﺠﺎری از 27 اﯾﻨﭻ ﺗﺎ 103 (اﯾﻨﭻ) ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

7- در زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﻣﯿﮑﺮوداﮐﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﺗﺠﻤﯿﻊ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ 2.5 ﺗﺎ 7.5 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺳﻄﺢ ﮐﻒ اﺗﺎق ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ .

و اﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد در ﻫﻨﮕﺎم ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز و ﺑﺘﻦ رﯾﺰی ﻣﺎﯾﻌﺎت ﺑﻪ داﺧﻞ داﮐﺖ ﻧﻔﻮذ ﻧﮑﺮده و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﮕﺮدد.

ﻧﮑﺘﻪ: اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﺎﻧﺎﻟﻬﺎی ﻓﻠﺰی ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﻤﯽ ﮔﺮدد.

8- ﺗﻌﺪاد اﻧﺸﻌﺎﺑﻬﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﻔﺎرش ﺑﻪ ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﯿﮑﺮوداﮐﺖ ﺑﺎﺷﺪ.

9- ﺑﺘﻦ رﯾﺰی روی ﻣﺴﯿﺮ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺼﻮرت ﯾﮏ ﻣﺮﺣﻠﻪ ای ﯾﺎ دو ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻪ ﻇﺮﻓﯿﺖ داﮐﺖ

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ به طور عمومی در ﻫﺮ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از 3 ﻧﻘﻄﻪ اﺗﺼﺎل ﻧﻤﯽ ﺗﻮان داﺷﺖ، باﯾﺪ ﻇﺮﻓﯿت ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺖ ﺑﮕﻮﻧﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ.

ﮐﻪ در ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻇﺮﻓﯿﺖ ، ﺣﺪاﮐﺜﺮ %40 ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ آن ﭘﺮ ﮔﺮدد.

در زﻣﺎن ﻫﺪاﯾﺖ داﮐﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺧﺎرج ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﯾﮏ داﮐﺖ Branch (اﻧﺸﻌﺎب) نیاز اﺳﺖ.

ﻧﮑﺘﻪ: در روﺷﻬﺎی ﻧﻮﯾﻦ از ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﭘﯿﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ Under Cellular System اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮔﺮدد.

ﮐﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻇﺮﻓﯿﺖ آن ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻧﭽﻪ ﺗﻮﺿﯿﺢ دادﯾﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .

ﻣﻌﻤﻮﻻ در اﺟﺮاء اﯾﻦ روش ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ اﻟﺰاﻣﺎت ﻣﻮﺟﻮد ﻧﻈﺎم ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.

ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺟﻨﺲ اﯾﻦ داﮐﺖ ﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺑﯿﺸﺘﺮ از 60 ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ روی آﻧﻬﺎ ﺑﺘﻦ رﯾﺰی ﮐﺮد.

در زﻣﺎن اﺗﻤﺎم ﻣﺴﯿﺮ اﻓﻘﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﻋﻤﻮدی ﻣﯽ رﺳﯿﻢ ﮐﻪ اﺗﺼﺎل آﻧﻬﺎ ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ATIS0600318 ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

2) اﺟﺮا داﺧﻞ ﺳﻘﻒ و دﯾﻮار

در اﯾﻦ روش باید ﺣﺘﻤﺎ اﺑﺰار ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد ﺑﮕﻮﻧﻪ ای ﮐﻪ ﻓﯿﺒﺮﻫﺎ روی ﺳﻘﻒ ﮐﺎذب رﻫﺎ ﻧﮕﺮدﻧﺪ.

و ﻓﻀﺎی ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﮐﻤﺘﺮ از 8 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ.

همچنین اﺗﺼﺎل ﻣﺴﯿﺮ داﺧﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺎﻻی ﺳﻘﻒ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﻧﻪ ای ﻃﺮاﺣﯽ ﮔﺮدد ﮐﻪ ﺧﻢ اﺿﺎﻓﯽ اﯾﺠﺎد نشود.

3) اجرای روکار

در اﯾﻦ روش ﺑﺮ اﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد از داﮐﺖ و ﺗﺮاﻧﮏ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد.

ﻋﻤﺪه ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﮐﺎﻧﺎل ( داﮐﺖ ﯾﺎ ﺗﺮاﻧﮏ) ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد.

ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی اﺳﺎﺳﯽ در ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻓﻮق به شرح زیر است:

اﻟﻒ) ﻣﯿﺰان ﻓﻀﺎی اﺧﺘﺼﺎص داده ﺷﺪه در داﺧﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع

ب) ﺑﺮآورد ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﯿﺰان ﮐﺎﺑﻞ ﻋﺒﻮری

ج) ﺑﺮآورد ﺗﻌﺪاد اﺗﺼﺎﻻت و ﻣﺤﺪودﯾﺘﻬﺎی ﻧﺎﺷﯽ از آن

ﻣﺤﻞ اﺟﺮای داﮐﺖ ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮری در داﮐﺖ در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﮔﺮﻣﺎﯾﺸﯽ ﯾﺎ ﺳﺮﻣﺎﯾﺸﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻣﺎ ﺑﻪ ﻓﯿﺒﺮ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮔﺮدد. در ﺻﻮرت ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻓﻀﺎ اوﻟﻮﯾﺖ در ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ دورﺗﺮﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ از ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻣﻄﺒﻮع ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ نکته در ﺧﺼﻮص اﺟﺮاء ﻣﺴﯿﺮ در داﺧﻞ راﯾﺰر ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ را از ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﮔﺮﻣﺎﯾﺸﯽ – ﺳﺮﻣﺎﯾﺸﯽ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ اﺛﺮ ﻧﻮﺳﺎن دﻣﺎ روﮐﺸﻬﺎی ﻓﯿﺒﺮ دﭼﺎر آﺳﯿﺐ ﻧﮕﺮدد. در ﺻﻮرت ﮐﺎﺑﻠﮑﺸﯽ ﺑﺼﻮرت روﮐﺎر ﻧﺼﺐ ﭘﻼک ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﯿﮕﺮدد ﮐﻪ در زﻣﺎن ﻧﮕﻬﺪاری ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﯿﺒﺮ ﺑﺮای ﻣﺴﺌﻮل ﻧﮕﻬﺪاری ﻣﻌﻠﻮم ﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ روش ﻫﻢ ﻣﯿﺰان درﺻﺪ اﺷﻐﺎل ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻫﻤﺎن %40 ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

اﺗﺼﺎﻻت در روش رو ﮐﺎر

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺷﻌﺎع ﺧﻤﺶ ﻓﯿﺒﺮ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻓﯿﺒﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه دارد .ﻓﻀﺎی ﻣﺤﻞ اﺗﺼﺎﻻت (ﯾﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﺴﯿﺮ) باید ﺑﮕﻮﻧﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻓﯿﺒﺮﻫﺎی با استاندارد G.657D اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ (ﮐﻪ دارای حساسیت کمتری نسبت به ﺷﻌﺎع ﺧﻤﺶ اﺳﺖ) ﺑﺎ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻓﻀﺎ ﻣﻮاﺟﻪ ﻧﮕﺮدﯾﻢ. رﻋﺎﯾﺖ ﺣﺪاﮐﺜﺮ اﺷﻐﺎل %40 ﮐﻤﮏ ﺷﺎﯾﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﺪم ﺗﺠﻤﯿﻊ ﻓﯿﺒﺮﻫﺎ در ﻧﻘﻄﻪ اﺗﺼﺎل ﯾﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﺴﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.

اﻟﺰاﻣﺎت ﮐﻠﯽ:

    ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﮐﺎﺑﻠﮑﺸﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺮای ﻫﺮ 400 ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ ﻓﻀﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ از ﯾﮏ ﻟﻮﻟﻪ 103ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد .
    ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﻮﻟﻪ ، اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻀﺎی ﮐﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و ﺗﻌﺪاد ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﺧﺮوﺟﯽ از روی ﻣﺴﺎﻓﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدد.

    ﺑﺮای اﺟﺮاء ﻓﯿﺒﺮ در داﺧﻞ راﯾﺰرﻫﺎی ﻋﻤﻮدی اﺳﺘﻔﺎده از اﻫﺮم ﮐﺎﺑﻠﮑﺸﯽ ﺑﺎ ﻗﻼب ﻓﻠﺰی ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.

    ﻣﯿﺰان ﻧﯿﺮوی ﮐﺸﺶ ﻓﯿﺒﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﺒﻖ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﯽ اﻋﻼم ﺷﺪه از ﻃﺮف ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ و در ﻫﺮ ﺻﻮرت رﻋﺎﯾﺖ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻧﯿﺮوی ﮐﺸﺸﯽ اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.

    در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺖ و ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻣﯽ ﺗﻮان از ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺘﻬﺎی ﻓﻠﺖ ﻫﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد. ﺑﺎ رﻋﺎﯾﺖ اﻟﺰاﻣﺎت ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﯽ ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺘﻬﺎ و ﻧﻘﺎط اﻧﺸﻌﺎب آن ﻧﺤﻮه ﻃﺮاﺣﯽ آن در ﻗﺴﻤﺖ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﻧﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ .
    ﮐﻪ اﻣﮑﺎن ﺷﻮتینگ ﮐﺎﺑﻞ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ رﻋﺎﯾﺖ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺷﻮت ﮐﺮدن ﮐﺎﺑﻞ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﻮﺳﺖ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﯽ ﻣﯿﮑﺮوداﮐﺘﻬﺎ از ﻃﺮف ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزﻧﺪه ﻓﯿﺒﺮ اراﺋﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.

    اﺗﺼﺎﻻت ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺘﻬﺎ از ﻧﻈﺮ ﻧﻔﻮذﭘﺬﯾﺮی ﻣﻄﺎﺑﻖ با استاندارد حفاظت فیزیکی IP65 ﺑﺎﺷﺪ. (اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪIP55 و … ﺑﺎﻋﺚ ﻫﺪر رﻓﺖ ﻓﺸﺎر ﻫﻮا در زﻣﺎن ﺷﻮتینگ ﮐﺎﺑﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد)

محاسبه افت مجاز در ساختمانها

طبق دستورالعمل در یک شبکه GPON با لیزر کلاس +B، حداکثر افت مجاز از اتصال OLT تا ONT معادل 28db می باشد که مقادیر ذیل برای داخل ساختمانها مجاز می باشد:

    ساختمانهای بزرگ با روش Direct Cabling : افت ≤ 1.5db
    ساختمانهای بزرگ با روش Splice with Splitter : افت ≤ 2.8db
    ساختمانهای تک واحده (ویلایی) : افت ≤ 1.5db

ﻗﯿﺪ اﻓﺖ ﻫﺮ ﻣﺸﺘﺮک در ﮐﻨﺎر OTO اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.

همچنین بهتر است در تست شیتهایی هایی که مقادیر آنها با دستگاه power meter هنگام راه اندازی FTTH در محل مشترک انجام می شود نوشته شده و یک نسخه از آن در اختیار مشترک قرار گیرد.